Το γράμμα του Άη Βασίλη και μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή!!!

Σήμερα είχαμε τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή στο σχολείο του Βαγγέλη!!! Και θα ήταν και οι γονείς!!! Έτσι σηκωθήκαμε το πρωί για να ετοιμαστούμε...αλλά μας περίμενε μια έκπληξη στο δέντρο μας!!! Ένα γράμμα από τον Άγιο Βασίλη!!! Η απάντηση στο γράμμα που του έστειλε ο Βαγγέλης! Η χαρά του απερίγραπτη...Όχι μόνο του είπε ότι χάρηκε πολύ που ήταν καλό παιδί όλο το χρόνο και άκουγε τη δασκάλα και τους γονείς του, αλλά του είπε ότι ήδη το δώρο του το έβαλαν οι βοηθοί του μέσα στο σάκο και ο Ρούντολφ είναι έτοιμος να του το φέρει! Φυσικά τον παρότρυνε κιόλας να συνεχίσει να είναι καλό παιδί και να μην λέει άσχημες λεξούλες...Τι να κάνει κι ο Άγιος, με τόσα που ακούει όποτε μας πιάνουν οι γρουσουζιές!!! (χαχαχα)....

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές παρέα με τα παιδιά!!!

Χάθηκα είναι η αλήθεια, αλλά το τρέξιμο των τελευταίων ημερών δεν έχει προηγούμενο! Αλλαγές στο γραφείο, μετακίνηση σε νέα θέση, από τη μια να πρέπει να παραδώσω το προηγούμενο αντικείμενο, από την άλλη να στήσω το καινούριο...στο σπίτι ετοιμασίες για τις γιορτές, να στολίσουμε, να καθαρίσουμε, να ετοιμάσουμε τα δώρα μας...ήρθε και μια ίωση του Βαγγέλη που μας ταλαιπωρεί τις τελευταίες δυο βδομάδες και στο τσακ γλιτώσαμε το νοσοκομείο Χριστουγεννιάτικα...ήρθε και έδεσε!!! 

Βρήκα όμως τώρα λίγο χρόνο, να σας δείξω τι φτιάξαμε παρέα με τα παιδιά για τα Χριστούγεννα, στον ελάχιστο χρόνο και μεταξύ πυρετού και αντιβίωσης!!!

Λοιπόν, ξεκινάμε με τα στολιδάκια που φτιάξαμε για να στολίσουμε ένα μικρό δεντράκι που πήραμε για το δωμάτιο τους. Όλα φτιαγμένα με απλά υλικά που είχαμε στο σπίτι.  Έτσι, φτιάξαμε αγγελάκια από μπάλες φελιζόλ, νήμα πλεξίματος για μαλλιά,

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη!

Προχτές το βράδυο Βαγγέλης έγραψε το πρώτο του γράμμα στον Άγιο Βασίλη! Χεράκι - χεράκι με τον μπαμπά, πιάσανε το στυλό και γράψανε το γραμματάκι. Ο Βαγγέλης υπαγόρευε και ο μπαμπάς έγραφε πιάνοντας του το χεράκι...

Έγραψε λοιπόν....

Ιδέες για να διακοσμήσουμε το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι...

Μπήκε ο Δεκέμβρης!!!! Καλό μήνα να έχουμε, χαρούμενο και αισιόδοξο!!! Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα, και αν και προσωπικά ακόμα απέχω πολύ από το εορταστικό πνεύμα, πρέπει να αρχίσω να προσπαθώ, τουλάχιστο για χάρη των παιδιών, που περιμένουν πως και πως!!! Ο Βαγγέλης δηλαδή, γιατί η Ιωάννα ακόμα δεν έχει συναίσθηση των Χριστουγέννων, αν και στολίσαμε ένα μικρό Χριστουγεννιάτικο δεντράκι στο δωμάτιο τους, με στολιδάκια που κυρίως φτιάξαμε παρέα με τα παιδιά. Θα σας δείξω σύντομα... Κάθε βράδυ λοιπόν ο Βαγγέλης πηγαίνει στο δεντράκι και του λέει "Δεντράκι μου γλυκό, τι υπέροχο που είσαι!!!". Και φυσικά ακούμε Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια στο youtube και βλέπουμε Χριστουγεννιάτικες ιστορίες με τον Μίκυ... Βασικά μια συγκεκριμένη μας έχει ξετρελάνει, και κοντεύουμε να την μάθουμε από έξω, αλλά εκεί εμείς...ακάθεκτοι!!!

Σιγά σιγά, όλοι αρχίζουμε να μαζεύουμε ιδέες για το τι θα κάνουμε τα Χριστούγεννα, πως θα στολίσουμε το δέντρο, το σπίτι  και φυσικά το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Έτσι, βρήκα μερικές ιδέες, απλές και οικονομικές, για να ομορφύνουμε το δείπνο μας εκείνη την ημέρα, που εκτός από το πεντανόστιμο φαγητό, το άφθονο κρασί και κυρίως την καλή και χαρούμενη διάθεση που θα το συνοδεύει, ε....χρειάζεται και το ανάλογο decor, για να ενισχύσει το εορταστικό πνεύμα!

Σε έναν δίσκο, ή καθρέφτη, βάζουμε αυτά τα υπέροχα ποτήρια, τα γεμίζουμε με άσπρο gel ή διάφανα κρυσταλλάκια, και στην κορυφή τους προσαρμόζουμε ένα ρεσώ. Ανάμεσα στα ποτήρια βάζουμε διάφανες χριστουγεννιάτικες μπάλες. Μου αρέσει πολύ!!!!

via

Ανακυκλώστε τους καμένους λαμπτήρες φτιάχνοντας Χριστουγεννιάτικα στολίδια!

Βλέπω μια έντονη κινητικότητα στη blogογειτονειά όσον αφορά της Χριστουγεννιάτικες κατασκευές...ε, και δε μπορούσα να μην παρασυρθώ!!! Όχι, δεν έχω φτιάξει ακόμα κάτι με τα χεράκια μου (χρόνος 0), αλλά μπορώ να δώσω μια ιδέα κι εγώ, βάζοντας το λιθαράκι μου στην Χριστουγεννιάτικη....προετοιμασία!!! Και επίσης είναι και κάποιου είδους άσκηση για να ενισχύσω λίγο το πνεύμα αισιοδοξίας και χαράς, μπας και βγω λίγο από τη μιζέρια, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω-τριγύρω!!!

Λοιπόν οι ιδέες που θα σας δείξω μπορούν κάλλιστα να γίνουν παρέα με τα παιδιά μας, και να στολίσουν όμορφα το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας, ή να συνοδεύσουν τα δωράκια για τους αγαπημένους μας! Το μόνο που χρειάζεται είναι: όρεξη, χαρά, αισιοδοξία, παλιούς λαμπτήρες, χρώματα ζωγραφικής, και ότι άλλο υποδεικνύει η έμπνευση μας!!! Ξεκινάμε λοιπόν!

Αυτόν τον άγγελο πραγματικά τον λάτρεψα! Τον βρίσκω τόσο γλυκό και χαριτωμένο!

via

Μοντεσσοριανή αγωγή...

Γενικά σαν φιλοσοφία, η Μοντεσσοριανή αγωγή με βρίσκει σύμφωνη, αλλά δυστυχώς τη δεδομένη στιγμή δε μπορώ οικονομικά να την προσφέρω στο παιδί μου μέσω κάποιου εξειδικευμένου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να το ψάξω λίγο μόνη μου, μέσω του διαδικτύου, και να δω πως μπορώ εγώ να προσφέρω στα παιδιά μου κάποια ερεθίσματα σύμφωνα με τη φιλοσοφία της Μοντεσσόρι. Και βρήκα αρκετά πράγματα, αρκετό υλικό για παιχνίδι-μάθηση στο σπίτι, το οποίο και θα μοιραστώ μαζί σας, σε περίπτωση που κάποια μαμά ενδιαφέρεται. Αφορμή στο να αρχίσω να συγκεντρώνω περισσότερες πληροφορίες στάθηκε η ανάρτηση της Λυδίας από το blog μιας μαμάς, και την ευχαριστώ πάρα πολύ.

Νεότερα από τον παιδοφθαλμίατρο

Προχτές το απόγευμα είχαμε επίσκεψη στον παιδοφθαλμίατρο, για επανέλεγχο του Βαγγέλη. Θυμόσαστε που είχα αναστατωθεί πάρα πολύ μετά την ανακοίνωση του γιατρού ότι ο μικρός έχει πολύ υψηλή υπερμετρωπία και θα πρέπει να βάλει γυαλιά (διαβάστε εδώ σχετικά). Τότε μας είχε πει ότι μετά από δυο μήνες περίπου θα πρέπει να ξαναδεί τον Βαγγέλη για να δούμε κατά πόσο καταφέραμε να ξυπνήσουμε τα οπτικά νεύρα, έτσι ώστε να αρχίσουν τα ματάκια του να βλέπουν καλύτερα και να μπορεί ο εγκέφαλος να τροφοδοτείται σωστά με εικόνες και ερεθίσματα. Πολύ σημαντικό, ειδικά στην ηλικία που βρίσκεται.

 Το αγόρι μου λοιπόν τα κατάφερε!!!!

Σχέσεις και όρια

Πολύ συχνά μιλάμε για τα όρια που πρέπει να βάζουμε στα παιδιά μας, και πόσο απαραίτητα είναι αυτά στην ανατροφή τους. Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα όρια στη συμπεριφορά των παιδιών είναι απαραίτητα προκειμένου αυτά να νιώσουν ασφάλεια και να αναπτύξουν μια ομαλή ψυχοκοινωνική συμπεριφορά. Ως γονείς λοιπόν είμαστε υποχρεωμένοι, αν θέλουμε να μεγαλώσουμε και να γαλουχήσουμε υγιείς και ολοκληρωμένες προσωπικότητες, να οριοθετούμε τη συμπεριφορά των παιδιών μας. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, ούτε θα αναπαράγω τους τρόπους που μπαίνουν τα όρια, αυτά άλλωστε είναι καταγεγραμμένα σε άπειρους τόμους βιβλίων, σε άπειρες αναρτήσεις ανά το διαδίκτυο....

Photo by Daniela Caneschi

Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι μια δική μου διαπίστωση...

Ζωγραφίζεις το όνειρο σου...

Πηγή

Ζωγραφίζεις το όνειρο σου...σαν τα μικρά παιδιά κι εσύ, παίρνεις χαρτί, παίρνεις μπογιές και φτιάχνεις το πιο όμορφο τοπίο...γαλανός ουρανός, ένας ήλιος να λάμπει χαμογελαστός και παιχνιδιάρης, ευτυχισμένοι άνθρωποι, με ένα χαμόγελο τεράστιο...ένας κήπος καταπράσινος, με δέντρα και λουλούδια...ένα σπίτι με καπνό να βγαίνει από την καμινάδα...πουλάκια να τριγυρνούν στον ουρανό...Σ' αρέσει πολύ...μοιάζει με το όνειρο που είδες, αλλά κάτι λείπει...α, ναι! Ρίχνεις και λίγη χρυσόσκονη, έτσι για να λάμπει πιο πολύ...να γίνει πιο μαγικό, να μοιάζει στο όνειρο σου! Ωραίο! Μακάρι μόνο να μπορούσες να ζωγραφίσεις και αυτή την υπέροχη μυρωδιά κανέλας και βανίλιας που είχε το όνειρο...Ξέρεις τι μπορείς να κάνεις, τρίψε λίγο ξύλο κανέλας, ρίξε και λίγη σκόνη βανίλιας στο χαρτί...α, το πέτυχες! Μοιρίζει όπως στο όνειρο! Τέλειο! Κάθεσαι και το καμαρώνεις, χαμογελώντας...νιώθεις την ίδια γαλήνη που ένιωθες και όταν έβλεπες το όνειρο....χαλαρώνεις, μια ζεστασιά απλώνεται στο κορμί σου...είναι σα να το ζεις!

8 ιδέες για πανέμορφα διακοσμητικά μαξιλάρια!!!

Προσωπικά δεν ξέρω να ράβω, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μου αρέσουν όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που πολλές από εσάς φτιάχνετε χρησιμοποιώντας υφάσματα, κλωστές, felt και άλλα υπέροχα υλικά! Η αλήθεια είναι πως το έχω στο πρόγραμμα αλλά ακόμα δε μπορώ να βρω το χρόνο...Το καλό πάντως είναι ότι ξέρει η μαμά μου να ράβει...πολύ χρήσιμο αυτό χαχαχα!!!

Βρήκα λοιπόν κάποιες καταπληκτικές ιδέες για διακοσμητικά μαξιλαράκια, πανεύκολες, ακόμα και για αυτές που δεν έχουν μεγάλη σχέση με το ράψιμο, και σας τις παρουσιάζω για να πάρετε μια ιδέα!

Ξεκινάμε λοιπόν!!!

Μαξιλάρι με κουμπιά. Σε μια μονόχρωμη μαξιλαροθήκη, ράβουμε σε στρόγγυλο σχέδιο διάφορα μεγέθη αλλά σε παρόμοιες αποχρώσεις κουμπιά. Στη συνέχεια ράβουμε ένα κομμάτι ύφασμα έτσι ώστε να δημιουργήσουμε τον κορμό του δέντρου μας...και έτοιμο!!!  

Αλύπητα όμως....

Την κάναμε τη γιορτή μας, και είπαμε και το ποίημα "με μπρίο" όπως με ενημέρωσε η δασκάλα του Βαγγέλη! Για την ακρίβεια μου είπε ότι "λόγω του ότι είναι πολύ ήσυχος στην τάξη, στο μυαλό μου για τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή τον είχα για το ρόλο του Ιωσήφ, όμως όταν βγήκε και είπε το ποίημα του με τόσο μπρίο, πραγματικά εξεπλάγην, και από τότε δε μπορώ να τον φανταστώ παρά μόνο σε πρωταγωνιστικό ρόλο"...Χαχαχα, το μωρό μου μας εκπλήσσει καθημερινά! 

Φυσικά όλες αυτές τις μέρες, στο σχολείο τους μάθανε τόσο για τον πόλεμο του '40, όσο και για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, οπότε έπεσε πολύ πληροφόρηση σχετικά με πολέμους, και όπως καταλαβαίνετε, στο σπίτι μας γίνεται χαμός...όλα τα μακριά αντικείμενα χρησιμοποιούνται ως όπλα, και κυνηγάμε Γερμανούς και "Μακαρονάδες" όπως λέει ο Βαγγέλης, όλη μέρα.

Προετοιμασία για την πρώτη μας σχολική γιορτή για την 28η Οκτωβρίου!

Είμαι πολύ συγκινημένη! Το αγόρι μου θα πάρει μέρος στην πρώτη του σχολική γιορτή...και θα πει και ποίημα!!! Το μωρό μου, έχει να αποστηθίσει 2 (!) ολόκληρες στροφές παρακαλώ από το ποίημα "Στους πολεμιστές του 1940". Να πω την αλήθεια, όταν μου το έφερε σπίτι και το διάβασα, το βρήκα λίγο δύσκολο για να το αποστηθίσει ένα παιδάκι 3,5 χρονών, αλλά φυσικά μπροστά του δεν είπα τίποτα. Και να πω και την αμαρτία μου, κι εγώ το διάβασα 3 φορές και δε μπόρεσα να το συγκρατήσω...Τις δυο πρώτες μέρες λοιπόν που είχαμε το ποίημα στα χέρια μας, του είπαμε με τον μπαμπά του ότι πρέπει να το μάθει για να το πει στη γιορτούλα που θα κάνουν, αλλά απόκριση καμιά...το ξαναείπαμε και η απάντηση ήταν "μετά"! 

Ωχ, σκέφτηκα, θα καλοπεράσουμε όταν έρθει η ώρα να γράφουμε και να διαβάζουμε για την επόμενη μέρα στο σχολείο....Η γιορτούλα είναι την Τρίτη 25 Οκτωβρίου, στη Θεσσαλονίκη ως γνωστόν γιορτάζουμε και την 26η Οκτωβρίου, οπότε θα την κάνουν λίγο νωρίτερα και όχι παραμονή 28ης. Βέβαια η δασκάλα τους είπε πως δεν είναι απαραίτητο να το μάθουν όλο, ό,τι μπορέσουν να κάνουν. 

Εχτές το βράδυ λοιπόν, του λέμε "Βαγγέλη, θα καθίσουμε λίγο να διαβάσουμε το ποιηματάκι, δεν είναι σωστό να σε σηκώσει η κυρία σου να πεις το ποίημα και συ να μην το ξέρεις καθόλου. Αν τα άλλα παιδάκια έχουν μάθει το δικό τους, θα νιώσεις πολύ άσχημα και θα στεναχωρηθείς". 'Έπιασε...του έλεγα μια μια πρόταση, την επαναλάμβανε κι αυτός, και μέσα σε 15 λεπτά, έμαθε από έξω όλη την πρώτη στροφή!!! Και το λέει και μόνος του...φτου φτου το μωρό μου...τα παίρνει γρήγορα!!! (κουκουβά τρελό, αλλά είναι η πρώτη μας φορά και νιώθω πολύ χαρούμενη, συγχωρέστε με).

Και όσο το έλεγε ο μικρός, τόσο εμείς χειροκροτούσαμε, και τόσο ενθουσιαζόταν κι αυτός! "να το πούμε ξανά μαμά....έλα άλλη μια φορά". Και το αστείο είναι ότι ήθελε να κρατά και το χαρτάκι με το ποίημα, κι έκανε σα να το διάβαζε...πολύ γέλιο ρίξαμε με τη μουρίτσα του...Και η Ιωάννα, κάθε φορά που χειροκροτούσαμε εμείς και φωνάζαμε "Μπράβο Βαγγέλη", άφηνε τα παιχνιδάκι που κρατούσε στο χεράκι της και χειροκροτούσε κι αυτή τον αδελφό της...Αχ, τη ευτυχία να βλέπεις να μωρά σου έτσι!!! Τι μεγάλη ευλογία!

 Όσον αφορά τη γιορτούλα, δυστυχώς δε θα είμαι στην τάξη να δω πως θα αντιδράσει - θα το πει ή θα τον πιάσουν οι ντροπές και δε θα βγάζει άχνα; - γιατί είναι μόνο για τα παιδάκια και δε θα παραβρεθούν γονείς. Έτσι μπορώ να τον καμαρώνω μόνο στο σπίτι, και να αναμένω τη γιορτή των Χριστουγέννων, που θα κάνουν σκετσάκι. 

Παρακάτω παραθέτω το ποίημα, και με μπλε σημειώνω τις στροφές που θα πει ο Βαγγέλης:

Στους Πολεμιστές του 1940

Μπροστά μας τώρα περνούν οι νέοι που το Σαράντα, τόσο γενναίοι, έπεσαν όλοι γι αυτή τη χώρα και ζούμ' ελεύθεροι αυτήν την ώρα.  Αυτές τις ώρες τις δοξασμένες δεν απουσιάζουν ψυχές χαμένες, γιατί εκείνοι που θυσιαστήκαν, θα πούμε ψέμα πως εχαθήκαν. Ψυχές ηρώων και ημιθέων, ω δάφνες δόξας, ανδρών γενναίων, στρατιώτες, ναύτες κι αεροπόροι, γίνατε ινδάλματα και πρωτοπόροι !  Γίνατε στάχτες, ποτέ όμως σκλάβοι ! Της δόξας δάφνες έχετε λάβει ! Κι εμείς παιδιά σας ευγνωμονούμε, παρόμοια δόξα με σας ζητούμε !  Σας καμαρώνει η πλάση όλη ! Σαν σας θυμούμαστε έχουμε σκόλη.  Να κι η σημαία μας που κυματίζει χαίρετ' η θάλασσα, να την αφρίζει ! Σκύβουμε όλοι γεμάτοι χρέος, ενώ η καρδιά μας γεμίζει δέος : Χειροκροτούμε στο πέρασμά σας, κι όλοι κηρύττουμε την προσφορά σας !

Όταν τα παιδιά μας πέφτουν θύματα επιθετικών παιδιών στο σχολείο.

Έχουν περάσει 3 βδομάδες που ο Βαγγέλης πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, από τις οποίες, την μια ο μικρούλης μου την πέρασε στο σπίτι, με μια ίωση που τον ταλαιπώρησε αρκετά με υψηλό πυρετό...και φυσικά μας πήρε και όλους η μπάλα οικογενειακώς! Πάνω που άρχισε λίγο-λίγο να συνηθίζει την καινούρια καθημερινότητα του, ξανά από την αρχή! Άρχισε η άρνηση, δεν ήθελε να πάει στο σχολείο του, και κατά τη διάρκεια της ημέρας έκλαιγε και με ζητούσε. Ευτυχώς, με τη βοήθεια της δασκάλας του, άρχισε πάλι να το βλέπει θετικά, οπότε εδώ και κανά δυο μέρες σταμάτησε η άρνηση του. Την πρώτη μέρα που δεν έκλαψε, ήρθε με μεγάλη χαρά και μου είπε "μαμά, σήμερα δεν έκλαψα καθόλου, και δε σε ζήτησα. Συνήθισα το σχολείο μου!". Εκτός όμως, που είχε ξεσυνηθίσει το σχολείο,καθώς έμεινε σπίτι μια ολόκληρη βδομάδα, υπήρξε κι ένας άλλος ανασταλτικός παράγοντας. Ένα από τα παιδάκια της τάξης του, συνηθίζει να επιτίθεται στον Βαγγέλη, πότε τραβώντας του τα γυαλάκια του, και πότε τσιμπώντας τον ή χτυπώντας τον. Κι όλο μου αναφέρει ότι η κυρία Τασούλα, η δασκάλα τους, βάζει τον Α. (το επιθετικό παιδάκι), στην "καρέκλα της ηρεμίας".

τα 7... "θανάσιμα" αμαρτήματα μου

Η Βάσω από τις ιστορίες της μαμάς μου και του μπαμπά μου, είχε την ευγένεια να μου χαρίσει ένα βραβείο για τις "ωραίες αναρτήσεις" που κάνω, όπως λέει...και να πω την αλήθεια χάρηκα πάρα πολύ, όχι μόνο που με σκέφτηκε για να μου χαρίσει το βραβείο, αλλά και γιατί φυσικά, βρίσκει ωραίες τις αναρτήσεις μου (ναι, την ψώνισα λιγάκι, χαχαχα)!!!! Βάσω, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, και για την ευγενική σου χειρονομία. 

Να' μαι λοιπόν, με το βραβειάκι μου στο χέρι...

Τώρα όμως πρέπει να:

1. Αποδεχτώ το βραβείο και να αναφέρω τον blogger που μου το απένειμε
2. Αναφέρω 7 τυχαία πράγματα για τον εαυτό μου
3. Απονείμω το βραβείο σε 15 bloggers, τους οποίους και πρέπει να ενημερώσω...

Το πρώτο θα το έκανα έτσι κι αλλιώς...είμαι ευγενικό κορίτσι! Πάμε τώρα στο Νο 2...Λοιπόν, τα...7 θανάσιμα αμαρτήματα μου, έχουν ως εξής:

1. Ξανάρχισα το τσιγάρο, μετά από 2 ολόκληρα χρόνια!!! (Ντροπή μου, ξέρω...)
2. Είμαι λίιιιιιιγο (sic) κυκλοθυμική. (Ο άντρας μου θα κουνάει το κεφάλι του με νόημα....)
3. Αν "στραβώσω" με κάποιον, θα πρέπει να προσπαθήσει πάρα πολύ για να με ξανακερδίσει. (Δε συγχωρώ εύκολα...)
4. Είναι αδύνατο να κάνω δίαιτα. (Όσες φορές προσπάθησα, κατάφερα να πάρω κιλά, αντί να χάσω!....)
5. Όταν μαλώνω τα παιδιά μου, μετά κλαίω από τύψεις....(Κάπου διάβασα κάτι για ενοχικούς γονείς, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα....)
6. Συχαίνομαι το σιδέρωμα των ρούχων. (Μπορώ να πεθάνω από βαρεμάρα όση ώρα σιδερώνω.....)
7. Τρελαίνομαι για ταξίδια, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω για την ώρα. (Πάντα ελπίζω όμως ότι θα ρθει ένα καλύτερο αύριο....)

 Αφού μάθατε όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα για μένα (!!!), ήρθε η ώρα να μάθω κι εγώ καλύτερα κάποιες από σας...Λοιπόν, τη σκυτάλη παίρνουν:

• Νεραϊδόσκονη
• Ανεράιδα
• Λαμπρούκα
• Πουαντερί
• Mom of two princes
• Πολυτεχνίτισσα
• Newagemama
• Whatever suits you
•  Κάντο μ'αγάπη
• Mamma Ell 
• Αχτίδα 
•  Decoupage addict
•  The art fairy
•  A dog's dream
•  Υφασμάτινες πάνες

 ...γιατί σας παρακολουθώ όλες με μεγάλη προσοχή, και μαθαίνω πολλά πράγματα από σας!!! 

Πολλά φιλιά, να είστε καλά!!!