Σχεδιάζοντας τη βάφτιση της Ιωάννας!!!

Τις τελευταίες μέρες είμαι πολύ χαρούμενη...Είμαι στο τρέξιμο για τη βάφτιση της Ιωάννας και πολύ μου αρέσει! Στρώνω και καταστρώνω σχέδια... Ψάχνω θέμα για τη βάφτιση, σχεδιάζω τα προσκλητήρια, τις μπομπονιέρες, "οργώνω" την αγορά μαζί με τη νονά μας για τα βαφτιστικά...το καλύτερο μου!

Ας τα πάρω όμως από την αρχή. Η Ιωάννα γεννήθηκε την τελευταία μέρα του Μάρτη, οπότε ιδανικά θα μπορούσαμε να κάνουμε την βάφτιση κατά τον Σεπτέμβριο, που θα ήταν ακόμα καλοκαιράκι, οπότε θα είχαμε και πολλές επιλογές σε ρούχα, στολισμούς, χώρους δεξίωσης, ακόμα και εκκλησάκια...Η νονά μας όμως, τους έξι μήνες του χρόνου ζει και εργάζεται στα Κουφονήσια, οπότε, εκ των πραγμάτων βάφτιση δε γινόταν πριν το τέλος Οκτωβρίου, εκτός κι αν πηγαίναμε εμείς εκεί...όχι πως θα μας χαλούσε, κάθε άλλο! Απλά το πήραμε στο χαβαλέ και πέρασε ο καιρός....Οπότε, μιας και είμαστε και Έλληνες, και αναβολή στην αναβολή μας πήρε ο Νοέμβρης, και ακόμα δεν κανονίσαμε τίποτα, είπαμε να το κάνουμε τελικά μέσα στον Δεκέμβριο. Βέβαια ακόμα δεν κλείσαμε ημερομηνία, ούτε καν εκκλησία, αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι έτοιμα! Ναι, τόσο ανάποδοι άνθρωποι είμαστε! Ξεκινήσαμε από ρούχα και στολισμό, και αφήνουμε τα βασικά για το τέλος!!! Λεπτομέρειες τα διαδικαστικά, η ουσία μας εξιτάρει!

Εγώ πάντως, είχα αρχίσει από πολύ νωρίς να συγκεντρώνω ιδέες για βάφτιση, και είχα αποφασίσει ότι το θέμα μας ήθελα να είναι πριγκιπο-νεραϊδο-κοριτσάκια...Όχι και τα τρία μαζί, απλά κάθε φορά που μου γυάλιζε κάτι από αυτά ξεσηκωνόμουν και "αποφάσιζα" ότι το έχω...Μια μέρα όμως, κοιτώντας τη μικρή μου, μου θύμισε φραουλίτσα...είναι ένα ζουμερό, κοκκινομάλλικο, χαμογελαστό και γλυκό κοριτσάκι! Οπότε το βρήκα! Θα φέρω, στη καρδιά του χειμώνα την Άνοιξη, θα δώσω αισιοδοξία με το κόκκινο χρωματάκι, και θα ξεφύγουμε και από τα χιλιοφορεμένα  πριγκιπο-νεραϊδο-κοριτσάκια! Όχι πως είναι κακά, απλά για το διαφορετικό ρε παιδί μου! Άσε που τελικά, πλησιάζοντας και προς τα Χριστούγεννα ο χρωματισμός κόκκινο-πράσινο μου κάνει και γιορτινός!

Οπότε, κατοχυρώθηκε! Στο κυνήγι της φράουλας, καταχείμωνο, δυσκολευτήκατε λιγάκι, ταλαντευτήκαμε αρκετές φορές, ακούγαμε τις σειρήνες - νεράιδες να μας καλούν και παραλίγο να λιποτακτήσουμε!!! Αλλά τελικά τα καταφέραμε! Σχεδίασα τα προσκλητήρια, καταλήξαμε και στις μπομπονιέρες, και μόλις τα έχω τελειωμένα, θα ανεβάσω φωτογραφίες να σας δείξω!

Εύχομαι το μικρό μου κοριτσάκι να ζήσει τόσο χαρούμενο, όση χαρά μου δίνει η προετοιμασία, μιας από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής της! Ιωάννα, σε αγαπάμε πολύ πολύ!!!