27/08/2006....η επίσημη αρχή της κοινής μας ζωής! Μια μέρα χαράς και ευτυχίας, μια μέρα γιορτής, έτσι όπως την θέλαμε! Με το γνωστό σφίξιμο στο στομάχι την ώρα που έφτασα στην εκκλησία, με μια συγκίνηση την ώρα του μυστηρίου, με τεράστια ευτυχία την ώρα της φωτογράφησης και του γλεντιού! Άσχετα αν μετά την φωτογράφηση με έπιασε δύσπνοια και ξεκουμπώναμε το νυφικό άρον-άρον για να πάρω ανάσα πριν γίνω μπλε! Μόλις φτάσαμε στο χώρο της δεξίωσης, ξεφαντώσαμε!!! Και περάσαμε υπέροχα, κι εμείς και οι φίλοι που ήταν μαζί μας στη χαρά μας!!!
Έξι χρόνια μετά, καθόμαστε στο σαλόνι του σπιτιού μας. Οικογένεια πια, όχι απλό ζευγάρι, παρέα με δυο υπέροχα παιδάκια, που παρόλο που μας ζορίζουν μερικές φορές, είναι ό,τι καλύτερο και πιο ακριβό μπορέσαμε να προσφέρουμε ο ένας στον άλλο! Βλέπουμε το dvd του γάμου. Μετά από αρκετά χρόνια, στην ουσία είναι η πρώτη φορά που το βλέπουν τα παιδιά....και ειδικά στον Βαγγέλη, έκανε μεγάλη εντύπωση. Η Ιωάννα έκανε καναδυό ερωτήσεις και καναδυό σχόλια, αλλά πιο πολύ την απασχολούσε η κούκλα της.... Ο άλλος όμως...
Βασικά του βγήκε μεγάλη χαρά που μας έβλεπε στο video, να αγκαλιαζόμαστε, να φιλιόμαστε, να χορεύουμε...χοροπηδούσε κι αυτός και αγκάλιαζε μια τον μπαμπά του, μια εμένα, γελούσε, μιλούσε, ρωτούσε, ήταν σε μια υπερδιέγερση, μια ευφορία...
Ώσπου κάποια στιγμή αγκαλιάζει τον μπαμπά του και του λέει, "μπαμπά, καλά έκανες και παντρεύτηκες τη μαμά!" και αμέσως μετά πέφτει στην αγκαλιά μου και λέει "μαμά, κι εσύ, πολύ καλά έκανες και παντρεύτηκες τον μπαμπά!".... Γελάσαμε πολύ εκείνη την ώρα, τον αγκαλιάσαμε...καρδούλα μου, πως να ένιωσε εκείνη την ώρα και το είπε;
Τελικά καλά κάναμε, γιατί αν δεν το κάναμε, δε θα υπήρχαν στη ζωή μας αυτά τα υπέροχα ζουζούνια, να μας τρελαίνουν....με όλες τις έννοιες!!!
Χρόνια μας πολλά, λοιπόν, χρόνια μας καλά, να δυναμώσουμε και να δέσουμε καλύτερα, να καμαρώνουμε τα παιδιά μας και αργότερα τα εγγόνια μας, να φτάσουμε να γίνουμε γεροντάκια, πιασμένα χέρι-χέρι όπως στη φωτογραφία, να κάνουμε τις βόλτες μας στο πάρκο, να πηγαίνουμε τις εκδρομές μας και να χαμογελάμε κοιτώντας πίσω μας....
Σου αφιερώνω λοιπόν, ένα τραγούδι από εκείνη τη νύχτα......Να είμαστε πάντα καλά...και να μη χάσουμε ποτέ το ενδιαφέρον μας!!!
Να ζήσετε παιδιά....Και στα 60 χρόνια μαζί..πάντα αγαπημένοι κι ερωτευμένοι εύχομαι...Να χαίρεστε και να καμαρώνετε την όμορφη οικογένειά σας!!! Κια ναι..καλά κάνατε τελικά!! :)
Να ζήσετε! Πάντα ευτυχισμένοι να είσαστε και να γίνετε γεροντάκια! Με συγκίνησε πάρα πολύ το πόστ αυτό! Νιόπαντρη βλέπεις (ούτε 2 μήνες δεν έχουμε κλείσει!) και με μια μπεμπούλα στην κοιλιά, τα δάκρια ήρθαν πολύ εύκολα!
Να έχετε πάντα αυτή την όμορφη οικογένεια! Και ναι.. Καλά κάνατε! :)
Είμαι η Χρύσα, υπερήφανη μαμά κουκουβάγια δυο υπέροχων μωρών,του Βαγγέλη και της Ιωάννας. Μένω στη Θεσσαλονίκη, σπούδασα Οικονομικά στο Λονδίνο, και προσπαθώ να ισορροπήσω μεταξύ δουλειάς και οικογένειας. Εδώ λοιπόν θα είναι η δοκός μου, θα καταθέτω ένα κομμάτι από την ψυχή μου, τις σκέψεις μου, τα όνειρα μου, τα θέλω μου, και φυσικά τις ανησυχίες μου...και ελπίζω να κερδίσω νέους φίλους.
Μου αρέσει η διακόσμηση, η μαγειρική, οι κατασκευές, τα ταξίδια, και φυσικά να μιλάω για τα παιδιά μου.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,σε είδα να κρεμάς τη ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,Σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,Σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ό,τι μας προσφέρεται.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,Σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να αγαπάμε τα ζώα.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,Ένοιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω ακόμη καλύτερος.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,Σε είδα να κλαις και εμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στεναχωρημένος.
Όταν Νόμιζες Ότι Δεν Κοιτούσα,Σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμη και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.
Βιβλία που διάβασα πρόσφατα και... μου είπαν κάτι
Η Νύφη φορούσε μαύρα - Σόφη Θεοδωρίδου
Η τέχνη να είσαι γονιός-Μυρτώ Γεωργίου-Νίλσεν
Ιστορίες να σκεφτείς: Με τις ιστορίες κοιμούνται τα παιδιά και ξυπνάνε οι μεγάλοι - Χόρχε Μπουκάι
Να σου πω μια ιστορία: Διηγήσεις που με έμαθαν να ζω - Χόρχε Μπουκάι
Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν!-Νίκος Σιδέρης
7 σχόλια:
Να ζήσετε παιδιά....Και στα 60 χρόνια μαζί..πάντα αγαπημένοι κι ερωτευμένοι εύχομαι...Να χαίρεστε και να καμαρώνετε την όμορφη οικογένειά σας!!! Κια ναι..καλά κάνατε τελικά!! :)
Να ζήσετε και να τα εκατοστήσετε τα χρόνια της κοινής σας συμβίωσης παιδιά και να χαίρεστε την οικογένεια σας!
Και εγώ να συμπληρώσω..Καλά κάνατε !!
Τα φιλιά μου!
Να ζήσετε!
Πάντα ευτυχισμένοι να είσαστε και να γίνετε γεροντάκια!
Με συγκίνησε πάρα πολύ το πόστ αυτό!
Νιόπαντρη βλέπεις (ούτε 2 μήνες δεν έχουμε κλείσει!) και με μια μπεμπούλα στην κοιλιά, τα δάκρια ήρθαν πολύ εύκολα!
Να έχετε πάντα αυτή την όμορφη οικογένεια!
Και ναι.. Καλά κάνατε! :)
Πολλές Καλημέρες!
Να ζησετε παντα ευτυχισμενοι μαζι μετα παιδακια σας.
Χρύσα να ζήσετε! Πολύ όμορφο ποστ, γλυκό και συγκινητικό! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και την οικογένειά σας!
Μα πόσο καλά κάνατε! Μπράβο Χρύσα! Να ζήσετε πολλά πολλά χρόνια ευτυχισμένοι και να διηγήστε αυτήν την όμορφη ιστορία και στα εγγονάκια σας!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλες για τις ευχές σας και τα καλά σας λόγια!!! Πολλά φιλιά!!!
Δημοσίευση σχολίου