Παιδική Δανειστική Βιβλιοθήκη

Εχτές το απόγευμα κάναμε την πρώτη μας επίσκεψη και εγγραφή στην παιδική δανειστική βιβλιοθήκη του Δήμου μας. Είναι κάτι που ήθελα από καιρό να το κάνουμε, και μια το ένα, μια το άλλο, όλο έμενε πίσω. Τόσο εγώ όσο και ο Στάθης αγαπάμε το διάβασμα, και θέλουμε και τα παιδιά μας να το αγαπήσουν, να χαθούν στις σελίδες ενός βιβλίου, να ονειροπολήσουν, να ταξιδέψουν, να σκεφτούν, να προβληματιστούν, να μάθουν.

Έτσι από πολύ μωρά, αγοράζουμε βιβλιαράκια, διαβάζουμε τις ιστοριούλες, κοιτάμε τις εικόνες. Ευτυχώς, δείχνουν και τα δυο να το απολαμβάνουν. Το βράδυ πριν κοιμηθούν, αλλά και το μεσημέρι - ειδικά ο Βαγγέλης- θέλουν να διαβάσουμε κάποιο από τα βιβλιαράκια. Και βλέπω πως η Ιωάννα, κατά τη διάρκεια της ημέρας, περιγράφει αυτό που κάνει, με ύφος αφήγησης παραμυθιού. Δηλαδή, παίρνει την κούκλα της αγκαλιά και λέει: "Και ύστερα η Χιονάτη πήρε αγκαλίτσα το μωράκι της και πήγε βόλτα στο δάσος...". Τρελαίνομαι να την βλέπω να παραμιλά έτσι. Το ύφος που παίρνει είναι αυτό του...παραμυθά, χρωματίζει τη φωνή της ανάλογα με αυτό που περιγράφει, χρησιμοποιεί διάφορες λεξούλες, ολοκληρωμένες προτασούλες...

Επειδή, λοιπόν, δε γίνεται να αγοράζουμε βιβλία κάθε τρεις και λίγο - δυστυχώς, η λύση της δανειστικής βιβλιοθήκης νομίζω πως είναι ό,τι καλύτερο! Άσε που κάνει και τα παιδιά πιο υπεύθυνα, πρέπει να προσέξουν το βιβλίο, να το παραδώσουν ακέραιο, στην ώρα του, κλπ. 

Η εμπειρία ήταν πολύ ωραία. Ο χώρος είχε παιδικά τραπεζάκια με μικρές καρεκλίτσες, τα ράφια με τα βιβλία σε κατάλληλο ύψος για να μπορούν όλα τα παιδάκια να έχουν πρόσβαση. Μου λέει η Ιωάννα: "μαμά είναι σα σχολείο!". Τους άρεσε πολύ, έπαιρναν διάφορα βιβλία από τα ράφια, τα ξεφύλλιζαν, διάβασαν με τον μπαμπά τους και μια ιστορία εκεί, "Μια μαμά για τον Τσόκο", μια όμορφη ιστορία για ένα παπαγαλάκι που ζει μόνο του και ψάχνει μια μαμά, και τελικά είναι η Κυρία Αρκούδα που στη ζεστή αγκαλιά της βρίσκει ίσως τη νέα του μαμά, μια ιστορία που θίγει με πολύ όμορφο τρόπο το θέμα της υιοθεσίας.

Τελικά δανειστήκαμε 4 βιβλία, τα οποία και διαβάσαμε, όλα εχτές, όχι που θα γλίτωνα! Πήραμε, λοιπόν: 

"Τα τρία μικρά λυκάκια", Ευγένιος Τριβιζάς, εκδόσεις Μινωας. Όταν τα τρία μικρά λυκάκια χτίζουν ένα σπίτι από τούβλα, ο Ρούνι Ρούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι, το γκρεμίζει με το σφυρί του. Όταν χτίζουν ένα σπίτι από τσιμέντο, το γκρεμίζει με το κομπρεσέρ του! Τι πρέπει να κάνουν τα τρία μικρά λυκάκια για να γλιτώσουν; Ένα κλασικό πλέον παραμύθι για τη συμφιλίωση, την κατανόηση και την ειρήνη, που έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ.

"Ο Φώκος νόμιζε ότι μισούσε το σχολείο", Βαγγέλης Ηλιοπουλος, εκδόσεις Πατάκη: Ο Φώκος που συχνά φοβάται και ανησυχεί, νομίζει ότι μισεί το σχολείο. Αποφασίζει να μην πάει και μαζί με τους φίλους του φτιάχνει τη "Χώρα των παιδιών". Πώς όμως θα φτιάξουν κανόνες, θα μετρήσουν τους πολίτες, θα βγάλουν αρχηγό και, βέβαια, θα βρουν και χρόνο για παιχνίδι; Μήπως τελικά πρέπει να πάνε στο σχολείο; Μήπως αυτό είναι η χώρα που ονειρεύονται; Ο Φώκος είναι μικρός και έχει φοβίες, ανησυχίες, εμμονές, όπως συχνά έχουν τα παιδιά. Κατορθώνει όμως και τις ξεπερνά με πρωτότυπους τρόπους γεμάτους φαντασία, ευρηματικότητα και χιούμορ.  

Καταλάβατε τι παίζει, έτσι; Ακόμα μερικές μέρες έχουμε κλάματα στο σχολείο!

"Ο Πάκι το Αρκουδάκι φοβάται το σκοτάδι", Ρώσση-Ζαϊρη Ρένα, εκδόσεις Μίνωας: O Πάκι, το μικρό Aρκουδάκι, φοβάται πολύ το σκοτάδι. Φοβάται τις σκιές που γίνονται τέρατα.Φοβάται τις μάγισσες και τα φαντάσματα που θα έρθουν να τον αρπάξουν, το πάπλωμα που θα τον πνίξει... Δε θέλει με τίποτα να κοιμηθεί μόνος του στο δικό του κρεβατάκι, ώσπου γνωρίζει τη Xρυσομαλλούσα.. 

Όπως καταλαβαίνετε ένα θεματάκι με τον βραδινό ύπνο και το σκοτάδι το έχουμε, οπότε είπαμε λίγο μπας και το δούμε αλλιώς!

"Μην κάνεις αγριάδες γιατί θα βρείς μπελάδες", Phil Roxbee Cox, εκδόσεις Άγκυρα: Μια διδακτική ιστορία που μαθαίνει στα παιδιά ποια είναι τα αποτελέσματα της ανάρμοστης συμπεριφοράς, περνώντας τους ταυτόχρονα μηνύματα για τις πραγματικές αξίες της ζωής.

Επίσης, στη συγκεκριμένη βιβλιοθήκη τρέχουν κάποιοι κύκλοι δραστηριοτήτων, όπως Θεατρικό παιχνίδι, Ζωγραφική, Χειροτεχνία, Σκάκι κλπ. Επειδή όμως τα τμήματα του Οκτωβρίου-Ιανουαρίου, έκλεισαν, εμείς κάναμε την εγγραφή για τον Βαγγέλη, στον δεύτερο κύκλο Φεβρουαρίου-Απριλίου, στο Θεατρικό παιχνίδι. Η Ιωάννα είναι λίγο μικρή ακόμα για να συμμετάσχει, του χρόνου όμως θα μπορεί κι αυτή. Έτσι λοιπόν, θα επανέλθουμε με νεότερα σε λίγους μήνες!