Προετοιμασία για την πρώτη μας σχολική γιορτή για την 28η Οκτωβρίου!

Είμαι πολύ συγκινημένη! Το αγόρι μου θα πάρει μέρος στην πρώτη του σχολική γιορτή...και θα πει και ποίημα!!! Το μωρό μου, έχει να αποστηθίσει 2 (!) ολόκληρες στροφές παρακαλώ από το ποίημα "Στους πολεμιστές του 1940". Να πω την αλήθεια, όταν μου το έφερε σπίτι και το διάβασα, το βρήκα λίγο δύσκολο για να το αποστηθίσει ένα παιδάκι 3,5 χρονών, αλλά φυσικά μπροστά του δεν είπα τίποτα. Και να πω και την αμαρτία μου, κι εγώ το διάβασα 3 φορές και δε μπόρεσα να το συγκρατήσω...Τις δυο πρώτες μέρες λοιπόν που είχαμε το ποίημα στα χέρια μας, του είπαμε με τον μπαμπά του ότι πρέπει να το μάθει για να το πει στη γιορτούλα που θα κάνουν, αλλά απόκριση καμιά...το ξαναείπαμε και η απάντηση ήταν "μετά"! 

Ωχ, σκέφτηκα, θα καλοπεράσουμε όταν έρθει η ώρα να γράφουμε και να διαβάζουμε για την επόμενη μέρα στο σχολείο....Η γιορτούλα είναι την Τρίτη 25 Οκτωβρίου, στη Θεσσαλονίκη ως γνωστόν γιορτάζουμε και την 26η Οκτωβρίου, οπότε θα την κάνουν λίγο νωρίτερα και όχι παραμονή 28ης. Βέβαια η δασκάλα τους είπε πως δεν είναι απαραίτητο να το μάθουν όλο, ό,τι μπορέσουν να κάνουν. 

Εχτές το βράδυ λοιπόν, του λέμε "Βαγγέλη, θα καθίσουμε λίγο να διαβάσουμε το ποιηματάκι, δεν είναι σωστό να σε σηκώσει η κυρία σου να πεις το ποίημα και συ να μην το ξέρεις καθόλου. Αν τα άλλα παιδάκια έχουν μάθει το δικό τους, θα νιώσεις πολύ άσχημα και θα στεναχωρηθείς". 'Έπιασε...του έλεγα μια μια πρόταση, την επαναλάμβανε κι αυτός, και μέσα σε 15 λεπτά, έμαθε από έξω όλη την πρώτη στροφή!!! Και το λέει και μόνος του...φτου φτου το μωρό μου...τα παίρνει γρήγορα!!! (κουκουβά τρελό, αλλά είναι η πρώτη μας φορά και νιώθω πολύ χαρούμενη, συγχωρέστε με).

Και όσο το έλεγε ο μικρός, τόσο εμείς χειροκροτούσαμε, και τόσο ενθουσιαζόταν κι αυτός! "να το πούμε ξανά μαμά....έλα άλλη μια φορά". Και το αστείο είναι ότι ήθελε να κρατά και το χαρτάκι με το ποίημα, κι έκανε σα να το διάβαζε...πολύ γέλιο ρίξαμε με τη μουρίτσα του...Και η Ιωάννα, κάθε φορά που χειροκροτούσαμε εμείς και φωνάζαμε "Μπράβο Βαγγέλη", άφηνε τα παιχνιδάκι που κρατούσε στο χεράκι της και χειροκροτούσε κι αυτή τον αδελφό της...Αχ, τη ευτυχία να βλέπεις να μωρά σου έτσι!!! Τι μεγάλη ευλογία!

 Όσον αφορά τη γιορτούλα, δυστυχώς δε θα είμαι στην τάξη να δω πως θα αντιδράσει - θα το πει ή θα τον πιάσουν οι ντροπές και δε θα βγάζει άχνα; - γιατί είναι μόνο για τα παιδάκια και δε θα παραβρεθούν γονείς. Έτσι μπορώ να τον καμαρώνω μόνο στο σπίτι, και να αναμένω τη γιορτή των Χριστουγέννων, που θα κάνουν σκετσάκι. 

Παρακάτω παραθέτω το ποίημα, και με μπλε σημειώνω τις στροφές που θα πει ο Βαγγέλης:

Στους Πολεμιστές του 1940

Μπροστά μας τώρα περνούν οι νέοι που το Σαράντα, τόσο γενναίοι, έπεσαν όλοι γι αυτή τη χώρα και ζούμ' ελεύθεροι αυτήν την ώρα.  Αυτές τις ώρες τις δοξασμένες δεν απουσιάζουν ψυχές χαμένες, γιατί εκείνοι που θυσιαστήκαν, θα πούμε ψέμα πως εχαθήκαν. Ψυχές ηρώων και ημιθέων, ω δάφνες δόξας, ανδρών γενναίων, στρατιώτες, ναύτες κι αεροπόροι, γίνατε ινδάλματα και πρωτοπόροι !  Γίνατε στάχτες, ποτέ όμως σκλάβοι ! Της δόξας δάφνες έχετε λάβει ! Κι εμείς παιδιά σας ευγνωμονούμε, παρόμοια δόξα με σας ζητούμε !  Σας καμαρώνει η πλάση όλη ! Σαν σας θυμούμαστε έχουμε σκόλη.  Να κι η σημαία μας που κυματίζει χαίρετ' η θάλασσα, να την αφρίζει ! Σκύβουμε όλοι γεμάτοι χρέος, ενώ η καρδιά μας γεμίζει δέος : Χειροκροτούμε στο πέρασμά σας, κι όλοι κηρύττουμε την προσφορά σας !