Έμπνευση-Μαμά Κουκουβάγια=1-0

Μετά από πάρα πολύ καιρό αποφάσισα να ξαναγράψω στο blog μου....Η αλήθεια είναι πως όλο αυτό τον καιρό παρακολουθούσα τις εξελίξεις σας, επισκεπτόμουν τα blogάκια σας, αλλά δεν υπήρχε ούτε η όρεξη, ούτε η έμπνευση για να γράψω εγώ κάτι. Όχι πως δε συνέβησαν πράγματα ή δεν υπήρχαν θέματα που με απασχολούσαν, αλλά δεν πήγαινε το χέρι στο πληκτρολόγιο. Δεν μπορούσα να μετατρέψω τις σκέψεις μου σε λόγια και να τα αποτυπώσω, δεν είχα τη δύναμη να μοιραστώ το οτιδήποτε.

Όχι πως άλλαξαν πολλά, αλλά μου έλειψε η επαφή μαζί σας. Κι έτσι σκέφτηκα δειλά-δειλά να κάνω ο πρώτο βήμα, να ξαναβρεθούμε, να τα ξαναπούμε.

Μέσα Ιουνίου λοιπόν, έξι μήνες μετά το τελευταίο Post....ο Βαγγέλης τελειώνει με τα προνήπια, κάναμε την εγγραφή για το νηπιαγωγείο, κάναμε και την καλοκαιρινή γιορτούλα στο σχολείο του...Το θέμα ήταν η προστασία του περιβάλλοντος και ο μικρός μου με μεγάλη σιγουριά μεταξύ άλλων μας είπε πως:

Όλοι μαζί αν φυτέψουμε

Ένα μικρό δεντράκι,

Στο τέλος θα το κάνουμε

Πράσινο το δασάκι....

Ήταν πολύ χαρούμενος και το διασκέδασε πολύ χτες, κι εμείς άλλο τόσο περήφανοι που το αγόρι μας μεγαλώνει, αποκτά σιγουριά, γίνεται πιο εκδηλωτικό...Εντάξει δεν θα το κατατάξω και στους πρωταθλητές του είδους, αλλά ένα πρώτο βήμα το έκανε. Βοήθησε αρκετά και το θεατρικό παιχνίδι, το οποίο τον έκανε να εκδηλωθεί λίγο περισσότερο, να ανοιχτεί προς τα άλλα παιδάκια, να γίνει λίγο πιο κοινωνικός.

 Είχαμε και νεότερα από τον παιδοφθαλμίατρο! Ευχάριστα πολύ τα νέα, καθώς μειώθηκε κατά ένα βαθμό η υπερμετρωπία του στο ένα ματάκι, με αποτέλεσμα να του αλλάξει φακό, αφού ήδη βλέπει καλύτερα και χωρίς τα γυαλιά του. Σε γενικές γραμμές ο γιατρός είναι πολύ αισιόδοξος, πιστεύει πως θα καταφέρει να μειώσει τους βαθμούς του στο μισό...Αν σκεφτεί κανείς πως ξεκινήσαμε με 9 βαθμούς υπερμετρωπίας και 2 βαθμούς αστιγματισμό, το μισό μας φαίνεται φανταστικό!!!

Η Ιωάννα από την άλλη, μεγάλωσε αρκετά και ετοιμάζεται για τον παιδικό σταθμό. Από Σεπτέμβρη ξεκινάει, θέλει πολύ να πάει στο σχολείο της και να έχει κι αυτή δασκάλα και συμμαθητές...Νομίζω πως με αυτήν θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα, καθώς έχει ήδη παραστάσεις από τον αδελφό της. Επίσης είναι πολύ κοινωνική (μα είναι εντελώς αντίθετα τα παιδιά μου σε αυτό το θέμα), της αρέσει πολύ να κάνει παρέα με παιδιά. Είναι απίστευτη στο πόσο εύκολα βρίσκει παρέα...παντού, ακόμα και στον δρόμο!

Έχει πολύ χιούμορ, πολύ νάζι, πολύ γλύκα! Της ζητάς να σου φέρει κάτι και σου απαντά «Ναι, φυσικά», και λιώνω κάθε φορά....Φυσικά έχει και πολύ τσαμπουκά, πολύ πείσμα, πολύ.... ταμπεραμέντο, ως φυσική κοκκινομάλλα υποθέτω!

Με έχουν προβληματίσει πολλά όλο αυτό το διάστημα, με έχουν χαροποιήσει άλλα τόσα...σιγά-σιγά θα σας τα πω. Να έρχεστε να τα λέμε, ανταλλάσσουμε νέα και απόψεις...