Μαμά, ήρθε η κανονική φωνούλα μου...

Καλή Σαρακοστή σε όλους μας...Ελπίζω να περάσατε όλοι καλά χτες, Καθαρά Δευτέρα, αν και μάλλον δεν ήταν και πολλοί αυτοί που κατάφεραν τελικά να πετάξουν χαρταετό, λόγο κρύου και χιονιού! Εμείς πάντως βγήκαμε λίγο στο μπαλκόνι, κουκουλομένοι μέχρι πάνω και τρέχαμε πέρα δώθε μπας και ανεμίσει λίγο ο καημένος χαρταετός και χαρούν τα παιδάκια μου που έχουν πήξει κλεισμένα μέσα...κεφάλι δε σηκώσαμε από τις ιώσεις...αμάν πια! Τώρα είμαι εγώ στο κακό μου χάλι και βήχω σαν φυματική όλη την ώρα...ούτε όταν κάπνιζα τέτοιο...τσιγαρόβηχα! Ας την ευχή!

Λοιπόν βρήκα ατάκα θαυματουργή, για να αποφεύγω τις κρίσεις γκρίνιας που ξεσπούν κάθε τόσο...από το Βαγγέλη, όχι τον...σύζυγο!!! Αυτό ακόμα το δουλεύω...χαχαχα!

Επειδή μπορεί να ξυπνήσουμε στραβά, να πάθουμε κρίση ζήλιας ή απλά να βαρεθούμε, οπότε θέλουμε την αμέριστη προσοχή του λαού μας, έχουμε τακτικά ξεσπάσματα γκρίνιας...τα οποία όμως είναι άκρως εξοντωτικά για τους παρευρισκόμενους! Έτσι λοιπόν δοκίμασα κάτι, και τελικά έπιασε. Οπότε, όποτε γκρινιάζει του λέω:

"Βαγγελάκη μου, πάλι έφυγε η φωνούλα σου η καλή που τόσο πολύ αγαπάω, και ήρθε αυτή η γκρινιάρικη που με στεναχωρεί λιγάκι. Μήπως μπορείς να την φέρεις πίσω σε παρακαλώ για να με κάνεις πάλι χαρούμενη;"

Συνήθως η απάντηση του είναι: "Δεν έχει έρθει ακόμα μαμά"....φυσικά ακόμα γκρινιάζοντας...Εγώ δεν μιλάω, οπότε μετά από αρκετές επαναλήψεις της παραπάνω του φράσης μου λέει τελικά, γκρινιάζοντας ακόμα αλλά παιχνιδιάρικα πια..."Μαμά, έρχεται η φωνούλα μου" και αμέσως μετά με την κανονική φωνή του και γεμάτος ενθουσιασμό και χαρά "Μαμά, ήρθε η κανονική φωνούλα μου, τώρα είσαι χαρούμενη;"

Οπότε πέφτουν οι σχετικές αγκαλιές, τα χάδια και τα φιλιά, και αποφεύγουμε την κρίση και την ...ρήξη των σχέσεων!!!