Καλώς ήρθατε...

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Σχέσεις στοργής!

Όσο περνάει ο καιρός βλέπω τα μικρά μου να δένονται όλο και πιο πολύ μεταξύ τους, να προσέχει το ένα το άλλο, να είναι τρυφερά και να..."συνωμοτούν" εναντίον των μεγάλων...και πραγματικά τρελαίνομαι από τη χαρά μου!
Ο Βαγγέλης έχει υιοθετήσει για τα καλά τον ρόλο του μεγάλου αδελφού. Της μιλάει τρυφερά, της δίνει οδηγίες για να κάνει κάτι σωστά, της λέει να προσέχει όταν βγαίνουμε στην αυλή και να μη βγει στο δρόμο. Την Κυριακή η Ιωάννα δεν έπινε το γάλα της με τίποτα, έχουμε ένα μεγάλο θέμα με το γάλα, και της είπαμε πως αν δεν το πιει δε θα ερχόταν μαζί μας στο πάρκο. Φυσικά η μικρή επέμενε, οπότε έντυσα τον Βαγγέλη για να φύγουμε εμείς και ο Στάθης θα έμενε μαζί της μέχρι να τελειώσει το γάλα της. Η Ιωάννα έκλαιγε, και ο Βαγγέλης της λέει: "Ιωάννα, μήπως άλλαξες γνώμη; πιες το μόλις αλλάξεις γνώμη για να έρθεις κι εσύ να κάνουμε κούνια". Πολύ με συγκίνησε...Σήμερα το πρωί
ο Βαγγέλης ξύπνησε από τις 8:30 και μέχρι τις 11 παρά που ξύπνησε η Ιωάννα καθόταν στο κρεββατάκι του κάνοντας ησυχία, και την πρόσεχε για να"μη φωνάξει και δεν την ακούσουμε" όπως είπε στη μαμά μου...Και τα πρωινά που ξυπνάνε, κάθονται στα κρεββατάκια τους και λένε τα δικά τους! Τις προάλλες ανέβηκε η γιαγιά τους πριν αυτά τη φωνάξουν και της λέει ο Βαγγέλης: " Γιαγιά δεν τελειώσαμε τη συζήτηση μας, γιατί ανέβηκες πριν σε φωνάξουμε και μας διέκοψες"! Πολύ γέλασα όταν το άκουσα... Τα βράδια πριν κοιμηθούν ανεβαίνουμε όλοι μαζί στο διπλό κρεββάτι και παίζουμε για λίγη ώρα. Εκεί αγκαλιάζονται, χαϊδεύονται, γαργαλιούνται και ξεκαρδίζονται στα γέλια...και τότε φεύγουν όλες οι έγνοιες και οι σκοτούρες..Τίποτα πιο τρυφερό από το να βλέπεις τα παιδιά σου να αγαπιούνται και να το δείχνουν! 
Αλλά και η Ιωάννα, παρότι πιο μικρή, δείχνει την αγάπη της στον αδελφό της...Δε μπορεί να πει το όνομα του και τον φωνάζει "Γκα"...Τώρα τελευταία τον λέει "Γκα μου", τονίζοντας την κτητικότητα της! Δεν υπάρχει περίπτωση να της δώσω να φάει κάτι και να μην απαιτήσει να δώσει το ίδιο και στον Βαγγέλη. Πάντα με ρωτάει "Γκα;" και αν εκείνος δε θέλει τη δεδομένη στιγμή να φάει κάτι, εκείνη επιμένει, πρέπει να του πάει οπωσδήποτε! Αν δε, τον ακούσει να κλαίει πάντα μου λέει "Γκα, κλαίει", "έλα Γκα". 
Επίσης μου αρέσει όταν βάζουν τις καρεκλίτσες του δίπλα - δίπλα για να δουν κάποιο παιδικό, ή τα αγαπημένα τους τραγουδάκια στο You tube! Και πάντα με συμφωνία! "Ιωάννα, θα δούμε πρώτα τον "Παπαγάλο" (τραγούδι που διάλεξε η Ιωάννα) και μετά θα δούμε τον "Λύκο τον κακό" (αυτό που θέλει εκείνος)! Και στις βόλτες τους, πιάνονται χέρι - χέρι και περπατάνε με πολύ προσοχή! Τρελαίνομαι όταν τα βλέπω!
Όχι πως δεν έχουν και τις διαφωνίες ή τους καυγάδες τους, αλλά κι αυτό το βρίσκω υγιές. Πιο πολύ όμως εκφράζουν μια βαθιά αγάπη, όπως μόνο τα αδέλφια μπορούν να νιώσουν! Και κάθε μέρα εύχομαι και ελπίζω αυτή η αγάπη να γίνεται όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο ουσιαστική, γιατί στο τέλος - τέλος, θα έχουν πάντα έναν άνθρωπο που θα μπορούν να ακουμπήσουν επάνω του στις δύσκολες ώρες, έναν δικό τους άνθρωπο με όλη την ανιδιοτελή αγάπη που έχουν οι οικογένειες...

Η φωτό είναι ένα χρόνο πριν από τη βάφτιση της Ιωάννας, αλλά είναι από τις αγαπημένες μου, γιατί είναι ενδεικτική αυτού που μόλις σας περιέγραψα! Κοιτάξτε με πόση στοργή αγκαλιάζει την αδελφή του! Επίσης είναι από τα δείγματα που πήραμε από τον φωτογράφο γιαυτό έχει και το υδατογράφημα...Sorry για αυτό, αλλά που να σκανάρω τώρα την κανονική!!!

2 σχόλια:

Stone είπε...

Ειναι κουκλάκια!!Μπραβο στον Βαγγελη που προσεχει τόσο την αδερφούλα του!Να τα χαιρεσαι!Εμεις δεν εχουμε τετοιες εκδηλώσεις αγαπης...

Βάσω - Οι ιστορίες της μαμάς! είπε...

Εαν έχεις όρεξη για παιχνίδι πέρασε μία βόλτα από το blog μου!

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...