'Ενας χρόνος μαζί...

Πέρασε κιόλας ένας ολόκληρος χρόνος, που σαν σήμερα γεννήθηκε η μικρούλα της οικογενείας μας, η Ιωάννα! Ένας χρόνος, και ούτε που τον κατάλαβα...για πότε ξεπετάχτηκε, χαμπάρι δεν πήρα! Άρχισε να περπατάει, να λέει τις πρώτες της λεξούλες, να στέλνει φιλάκια και να κάνει "ματάκια", να κοιτάει λοξά, όταν ξέρει ότι πάει να κάνει κάτι απαγορευμένο, όπως το να πιάνει την οθόνη της τηλεόρασης (που είναι το αγαπημένος της χόμπι τελευταία). Μεγαλώνει το κοριτσάκι μας, και από βρεφάκι άβουλο, άρχισε να δείχνει τις προτιμήσεις της, καταλαβαίνουμε πλέον κάποια στοιχεία του χαρακτήρα της. Ω, ναι...είναι πολύ πεισματάρα και αν δε γίνει το δικό της κυριολεκτικά ξεσηκώνει την πολυκατοικία με τις φωνές της!!! Είναι όμως και πολύ ναζιάρα...μας κάνει χαρές κάθε φορά που μας βλέπει, ακόμα και αν έχει να μας δει μόλις δυο λεπτά, τρίβεται στην αγκαλιά μας και κρυφογελάει με νάζι...και της αρέσει πολύ να χουζουρεύει μετά τον ύπνο της στην αγκαλιά μας, μέχρι να ξυπνήσει για τα καλά το μυαλουδάκι της! 

Μωράκι μου γλυκό, εύχομαι στη ζωούλα σου να έχεις υγεία, αγάπη και όλους όσους αγαπάς μαζί σου για πάντα!!! Να είσαι πάντα γλυκιά και γελαστή όπως είσαι τώρα, και εμείς θα είμαστε πάντα εκεί...Σ' αγαπάμε πολύ πολύ!!!