Μες στης πόλης τα στενά!

Λουλουδάδικα

Σήμερα, μετά από πάρα πολύ καιρό, κατέβηκα στο κέντρο της πόλης, για δουλειά βέβαια, αλλά πολύ το ευχαριστήθηκα! Αν είχα και χρόνο για καφεδάκι θα ήταν τέλεια, αλλά ας αρκεστώ στον καλοκαιρινό σχεδόν καιρό και στη υπέροχη αίσθηση του να είσαι στον παλμό της πόλης. Τώρα θα μου πείτε, σιγά! Κι εγώ έτσι έλεγα, όταν κατέβαινα καθημερινά στο κέντρο για δουλειά, από τότε όμως που τα γραφεία μας μεταφέρθηκαν σε βιομηχανική περιοχή κοντινού Νομού και ταξιδεύω στους αγρούς καθημερινά, μου λείπει η βαβούρα και η κίνηση, ό "πολιτισμός" ρε αδελφέ!

Μου λείπει το να φεύγω από το γραφείο και να χαζεύω τις βιτρίνες μέχρι να παω στη στάση να πάρω το λεωφορείο, μου λείπει να πηγαίνω μετά τη δουλειά για ένα καφεδάκι ή μια μπύρα στα γρήγορα για να τα πω με μια φίλη που έχω καιρό να δω...Μου λείπει που σε περίοδο Χριστουγέννων έβλεπα την πόλη στολισμένη και σε κάθε γωνιά άκουγα τα κάλαντα από μικρές ομάδες φοιτητών κυρίως, που την Τσικνοπέμπτη μύριζε όλο το κέντρο από τις ψησταριές, μου λείπει το καλοκαιράκι, με τις πρώτες ζέστες να περπατάω δίπλα στη θάλασσα, για να πάρω το λεωφορείο "από λίγο πιο κάτω", και τελικά κατέληγα να περπατώ τη μισή διαδρομή σχεδόν!

Έτσι λοιπόν σήμερα, αφού τελείωσα τη δουλειά μου περπάτησα την πόλη που τόσο πολύ αγαπώ και "έκλεψα" λίγη από τη ζωντάνια της. Περπάτησα την Τσιμισκή, χάζεψα τις βιτρίνες, μπήκα σε ένα μαγαζί στην Γ. Σταύρου με είδη hobby που πρώτη φορά έβλεπα και "χάζεψα" λιγάκι,παίρνοντας  και κάτι ψιλολόγια, περπάτησα στα "Λουλουδάδικα" (την παλιά μου γειτονιά), και μπήκα στο Μοδιάνιο και το Καπάνι και βρέθηκα στη στιγμή σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη Θεσσαλονίκη... Οι μυρωδιές από τα μπαχάρια κατέκλυσαν τον αέρα, οι πάγκοι γεμάτοι χρώματα από τα ολόφρεσκα φρούτα και λαχανικά, λογής λογής  ψάρια άραζαν πάνω στον πάγο τους κλείνοντας το μάτι στους περαστικούς, μικρο-έπιπλα και διάφορα άλλα αντικείμενα αραδιασμένα στα πεζοδρόμια έξω από μικρά μαγαζάκια...Και όλοι μαζί να διαλαλούν την πραμάτεια τους, ένα "μονοβόι" μαγικό...

Καπάνι

Αγορά Μοδιάνο

Γεια σου μάνα Σαλονίκη...όπως λεει κι ο Ζαφείρης Μελάς!